Στο δεύτερο βιβλίο των Ελληνικών του ο Ξενοφώντας καταγράφει σε τέσσερα κεφάλαια τα γεγονότα των ετών 405 π.Χ.- 403 π.Χ. Ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο εξιστορείται η καταστροφή του αθηναϊκού στόλου στους Αιγός ποταμούς από τις σπαρτιατικές δυνάμεις του Λύσανδρου. Στις παραγράφους 16-29 καταγράφονται με ακρίβεια οι κινήσεις των δύο αντιπάλων καθώς και η τελική μάχη.
Μετά τη διδασκαλία του συγκεκριμένου αποσπάσματος οι μαθητές, υποδυόμενοι αθηναίους και σπαρτιάτες στρατιώτες καταγράφουν ημερολογιακές σημειώσεις από τα γεγονότα.
Οι εργασίες τους που δημοσιεύονται στη συνέχεια βρίσκονται και στο ακόλουθο ηλεκτρονικό βιβλίο.
Δυσάρεστες αναμνήσεις...
(Αθηναίος)
Από τη Γεωργία Αλιώζη
Ημέρα 1η
Μετά τη διδασκαλία του συγκεκριμένου αποσπάσματος οι μαθητές, υποδυόμενοι αθηναίους και σπαρτιάτες στρατιώτες καταγράφουν ημερολογιακές σημειώσεις από τα γεγονότα.
Οι εργασίες τους που δημοσιεύονται στη συνέχεια βρίσκονται και στο ακόλουθο ηλεκτρονικό βιβλίο.
Το ημερολόγιο που δεν τελείωσε ποτέ...
(Αθηναίος)
(Αθηναίος)
Από τη Δέσποινα Καρυοφύλλη
Ημέρα 1η
Η ανατολή του ήλιου μας βρήκε ακόμα στη Σάμο. Μας είχαν πει πως θα ξεκινούσαμε πιο νωρίς αλλά για κάποιο λόγο καθυστερήσαμε! Έτσι βρήκα την ευκαιρία να καταγράψω όσα συμβαίνουν σ' αυτό το ημερολόγιο, γιατί ίσως στο μέλλον αυτές οι πληροφορίες να είναι πολύτιμες...! Αυτά που γνωρίζουμε εμείς οι ''απλοί στρατιώτες'' για το τι θα συμβεί είναι ελάχιστα!... Βαδίζουμε στα τυφλά...!!! Το μόνο που ακούμε συνέχεια είναι ότι πρέπει να συντρίψουμε το σπαρτιατικό στρατό. Εχθές άκουσα κρυφά τη συζήτηση που είχανε οι στρατηγοί μας, ότι πρώτα θα λεηλατήσουμε τη γη του βασιλιά των Περσών. Στη συνέχεια απ’ ό,τι κατάλαβα θα επιτεθούμε στη Χίο και στην Έφεσο. Αλλά συγχρόνως θα προετοιμαζόμαστε για ναυμαχία.... κατάλαβα πάλι θα καλοπεράσουμε...! Α! Εχθές κάναμε και εκλογές, και επιλέξαμε το Μένανδρο τον Τυδέα και αν θυμάμαι καλά τον Κηφισόδοτο...!! Κατά την γνώμη μου περιττό...
Η ανατολή του ήλιου μας βρήκε ακόμα στη Σάμο. Μας είχαν πει πως θα ξεκινούσαμε πιο νωρίς αλλά για κάποιο λόγο καθυστερήσαμε! Έτσι βρήκα την ευκαιρία να καταγράψω όσα συμβαίνουν σ' αυτό το ημερολόγιο, γιατί ίσως στο μέλλον αυτές οι πληροφορίες να είναι πολύτιμες...! Αυτά που γνωρίζουμε εμείς οι ''απλοί στρατιώτες'' για το τι θα συμβεί είναι ελάχιστα!... Βαδίζουμε στα τυφλά...!!! Το μόνο που ακούμε συνέχεια είναι ότι πρέπει να συντρίψουμε το σπαρτιατικό στρατό. Εχθές άκουσα κρυφά τη συζήτηση που είχανε οι στρατηγοί μας, ότι πρώτα θα λεηλατήσουμε τη γη του βασιλιά των Περσών. Στη συνέχεια απ’ ό,τι κατάλαβα θα επιτεθούμε στη Χίο και στην Έφεσο. Αλλά συγχρόνως θα προετοιμαζόμαστε για ναυμαχία.... κατάλαβα πάλι θα καλοπεράσουμε...! Α! Εχθές κάναμε και εκλογές, και επιλέξαμε το Μένανδρο τον Τυδέα και αν θυμάμαι καλά τον Κηφισόδοτο...!! Κατά την γνώμη μου περιττό...
Ημέρα 2η
Όλα έγιναν όπως τα είχα ακούσει. Η κούραση μας δεν περιγράφεται. Πριν λίγο μας διέταξαν να βγούμε από το λιμάνι της Χίου στο ανοιχτό πέλαγος, γιατί η Ασία είναι εχθρική σε εμάς! Στη συνέχεια αγκυροβολήσαμε στον Ελαιούντα της Χερσονήσου... με 180 πλοία. Η πρώτη σκέψη μου όταν φτάσαμε ήταν πως θα ξεκουραστώ και επιτέλους θα φάω... μετά από τόσες ώρες νηστικός...! Επιπλέον έπρεπε να γιατρέψω τις πληγές μου ...δύσκολο πράγμα το κουπί! Καθώς λοιπόν γευματίζαμε ήρθε ένας στρατιώτης και μας είπε ότι οι Λακεδαιμόνιοι λεηλάτησαν την Λάμψακο....! Ωχ άσχημα τα νέα... Οι στρατηγοί ταράχτηκαν ...σταμάτησαν να γευματίζουν και μας διέταξαν να μπούμε στα πλοία... Ούτε που πρόλαβα να φάω καλά καλά ...!! Από εκεί ανοιχθήκαμε στο πέλαγος πλέοντας προς τη Σηστό από την οποία πήραμε και τα τρόφιμα. Αμέσως μετά πλεύσαμε στους Αιγός ποταμούς.
Όλα έγιναν όπως τα είχα ακούσει. Η κούραση μας δεν περιγράφεται. Πριν λίγο μας διέταξαν να βγούμε από το λιμάνι της Χίου στο ανοιχτό πέλαγος, γιατί η Ασία είναι εχθρική σε εμάς! Στη συνέχεια αγκυροβολήσαμε στον Ελαιούντα της Χερσονήσου... με 180 πλοία. Η πρώτη σκέψη μου όταν φτάσαμε ήταν πως θα ξεκουραστώ και επιτέλους θα φάω... μετά από τόσες ώρες νηστικός...! Επιπλέον έπρεπε να γιατρέψω τις πληγές μου ...δύσκολο πράγμα το κουπί! Καθώς λοιπόν γευματίζαμε ήρθε ένας στρατιώτης και μας είπε ότι οι Λακεδαιμόνιοι λεηλάτησαν την Λάμψακο....! Ωχ άσχημα τα νέα... Οι στρατηγοί ταράχτηκαν ...σταμάτησαν να γευματίζουν και μας διέταξαν να μπούμε στα πλοία... Ούτε που πρόλαβα να φάω καλά καλά ...!! Από εκεί ανοιχθήκαμε στο πέλαγος πλέοντας προς τη Σηστό από την οποία πήραμε και τα τρόφιμα. Αμέσως μετά πλεύσαμε στους Αιγός ποταμούς.
Ημέρα 3η
Σήμερα ξυπνήσαμε με την ανατολή του ηλίου. Δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει. Αλλά σίγουρα θα είναι μια κουραστική μέρα... καθόλου εύκολη για κανέναν από εμάς. Μας διατάζουν να παραταχθούμε μπροστά στο λιμάνι για ναυμαχία. Είμαστε όλοι έτοιμοι....! Περιμένουμε κοντά πέντε ώρες να κάνουν την κίνησή τους οι αντίπαλοι και να βγάλουν τα πλοία από το λιμάνι.... Έχουν περάσει πολλές ώρες... καμία κίνηση! Οι στρατηγοί αποφάσισαν να γυρίσουμε πίσω στους Αιγός ποταμούς! Αυτή η μέρα έφτασε στο τέλος της χωρίς να συμβεί τίποτα! Είμαι εξουθενωμένος... μυρίζουν τα ρούχα μου...! Πάω για ύπνο, ώστε να ανακτήσω δυνάμεις!
Σήμερα ξυπνήσαμε με την ανατολή του ηλίου. Δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει. Αλλά σίγουρα θα είναι μια κουραστική μέρα... καθόλου εύκολη για κανέναν από εμάς. Μας διατάζουν να παραταχθούμε μπροστά στο λιμάνι για ναυμαχία. Είμαστε όλοι έτοιμοι....! Περιμένουμε κοντά πέντε ώρες να κάνουν την κίνησή τους οι αντίπαλοι και να βγάλουν τα πλοία από το λιμάνι.... Έχουν περάσει πολλές ώρες... καμία κίνηση! Οι στρατηγοί αποφάσισαν να γυρίσουμε πίσω στους Αιγός ποταμούς! Αυτή η μέρα έφτασε στο τέλος της χωρίς να συμβεί τίποτα! Είμαι εξουθενωμένος... μυρίζουν τα ρούχα μου...! Πάω για ύπνο, ώστε να ανακτήσω δυνάμεις!
Ημέρα 4η
Ξημέρωσε...δεν αντέχω άλλο θέλω να φύγω, μου λείπουν οι δικοί μου... η μάνα μου...η αδερφή μου! Τώρα είναι μόνες τους χωρίς κανέναν να τους προσέχει! Όλοι στις θέσεις μας...! Ετοιμοπόλεμοι και προετοιμασμένοι. Μου φαίνεται πως και σήμερα οι Σπαρτιάτες δεν θα ανοιχθούν στο πέλαγος και δεν θα ναυμαχήσουμε. Τίποτα, καμία κίνηση...!!! Η αλήθεια είναι όμως πως το ότι δεν κάνουμε ναυμαχία με χαροποιεί και με ανακουφίζει όπως και τους περισσότερους στρατιώτες. Έτσι βρίσκω την ευκαιρία και αποκοιμάμαι χωρίς να με πάρουν χαμπάρι οι άλλοι και έτσι μπορώ να ονειρεύομαι την μέρα που θα γυρίσω πίσω στο σπίτι μου… και θα αγκαλιάσω σφιχτά την μανούλα μου και την αδελφούλα μου! Πλέον αρχίζω να πιστεύω ότι ο Λύσανδρος δεν θα κάνει καμία κίνηση και δεν θα επιτεθεί... Ίσως άλλαξε γνώμη... ποιος ξέρει; Το καλό είναι όμως ότι με το σκεπτικό αυτό μπορούμε να πηγαίνουμε όλο και πιο μακριά για να ανεφοδιαστούμε, χωρίς να μας ανησυχεί τόσο. Κάτι που ακούστηκε αυτές τις μέρες είναι ότι ο Αλκιβιάδης συμβούλευσε τους στρατηγούς μας να αλλάξουμε αραξοβόλι γιατί δεν είμαστε κοντά ούτε σε πόλη ούτε σε λιμάνι. Εγώ βέβαια συμφωνώ μαζί του, διότι ήταν κάτι που και εγώ σκεφτόμουνα εδώ και λίγες μέρες αλλά δεν τολμούσα να πω. Εξάλλου ποιος θα άκουγε έναν απλό στρατιώτη;
Ξημέρωσε...δεν αντέχω άλλο θέλω να φύγω, μου λείπουν οι δικοί μου... η μάνα μου...η αδερφή μου! Τώρα είναι μόνες τους χωρίς κανέναν να τους προσέχει! Όλοι στις θέσεις μας...! Ετοιμοπόλεμοι και προετοιμασμένοι. Μου φαίνεται πως και σήμερα οι Σπαρτιάτες δεν θα ανοιχθούν στο πέλαγος και δεν θα ναυμαχήσουμε. Τίποτα, καμία κίνηση...!!! Η αλήθεια είναι όμως πως το ότι δεν κάνουμε ναυμαχία με χαροποιεί και με ανακουφίζει όπως και τους περισσότερους στρατιώτες. Έτσι βρίσκω την ευκαιρία και αποκοιμάμαι χωρίς να με πάρουν χαμπάρι οι άλλοι και έτσι μπορώ να ονειρεύομαι την μέρα που θα γυρίσω πίσω στο σπίτι μου… και θα αγκαλιάσω σφιχτά την μανούλα μου και την αδελφούλα μου! Πλέον αρχίζω να πιστεύω ότι ο Λύσανδρος δεν θα κάνει καμία κίνηση και δεν θα επιτεθεί... Ίσως άλλαξε γνώμη... ποιος ξέρει; Το καλό είναι όμως ότι με το σκεπτικό αυτό μπορούμε να πηγαίνουμε όλο και πιο μακριά για να ανεφοδιαστούμε, χωρίς να μας ανησυχεί τόσο. Κάτι που ακούστηκε αυτές τις μέρες είναι ότι ο Αλκιβιάδης συμβούλευσε τους στρατηγούς μας να αλλάξουμε αραξοβόλι γιατί δεν είμαστε κοντά ούτε σε πόλη ούτε σε λιμάνι. Εγώ βέβαια συμφωνώ μαζί του, διότι ήταν κάτι που και εγώ σκεφτόμουνα εδώ και λίγες μέρες αλλά δεν τολμούσα να πω. Εξάλλου ποιος θα άκουγε έναν απλό στρατιώτη;
Ημέρα 5η
Είναι μια όμορφη μέρα..! Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά... Όλοι μας είμαστε πιο ξεκούραστοι και πιο χαλαροί. Όπως κάθε μέρα θα πάμε να αγοράσουμε τρόφιμα από μακριά. Είμαστε όλοι διασκορπισμένοι, οι περισσότεροι δηλαδή. Εγώ έμεινα στο πλοίο για να ολοκληρώσω αυτό που γράφω. Όλα πάνε καλά....... Ένα πλοίο πλησιάζει... και από πίσω του ακολουθούν και άλλα...! Σίγουρα δεν είναι από τα δικά μας...! Οι Σπαρτιάτες!!!!!!!! Ο Λύσανδρος μας επιτίθεται. Φωνάζω αλλά δεν μ ακούνε! Είμαι μόνος μου στο καράβι με κάνα δύο ακόμα στρατιώτες! ....Όλα τελείωσαν!! Πέσαμε στην παγίδα τους... Τα είχε οργανώσει όλα τέλεια ο Λύσανδρος! Μας έπιασε στον ύπνο! Επικρατεί χάος ...άλλοι τρέχουν να σωθούν... άλλοι προσπαθούν να μπουν στα καράβια. Αυτό ήταν... φτάσαμε στο ΤΕΛΟΣ! Φοβάμαι... δεν θέλω να πεθάνω ...ψάχνω γύρω μου τους συμπολεμιστές μου αλλά μάταια. Το μόνο που βλέπω είναι άψυχα σώματα!! Το χέρι μου τρέμει... το ξέρω... ήταν από την αρχή λάθος.... Ετοιμαζόμασταν για ναυμαχία με τα αδέρφια μας.... χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος! Στρατιώτες που χάθηκαν άδικα... Γύρω μου εκατοντάδες σκοτωμένοι.... κάποιος άφησε εκεί ένα χέρι... ένα πόδι... ένα κομμάτι από τη ψυχή του! Μα να... το νοιώθω δεν θα καταφέρω να γλιτώσω... θα είμαι κι εγώ ένα από τα χιλιάδες θύματα του πολέμου! Φοβάμαι... Δε θέλω να πεθάνω, έχω την αδελφούλα μου και τη μάνα μου.... αν πεθάνω θέλω να τις πείτε πως τις αγαπώ... και είμαι καλά!!!!!!!!! ΦΟΒΑΜΑΙ ! Δε θέλω να.....
Είναι μια όμορφη μέρα..! Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά... Όλοι μας είμαστε πιο ξεκούραστοι και πιο χαλαροί. Όπως κάθε μέρα θα πάμε να αγοράσουμε τρόφιμα από μακριά. Είμαστε όλοι διασκορπισμένοι, οι περισσότεροι δηλαδή. Εγώ έμεινα στο πλοίο για να ολοκληρώσω αυτό που γράφω. Όλα πάνε καλά....... Ένα πλοίο πλησιάζει... και από πίσω του ακολουθούν και άλλα...! Σίγουρα δεν είναι από τα δικά μας...! Οι Σπαρτιάτες!!!!!!!! Ο Λύσανδρος μας επιτίθεται. Φωνάζω αλλά δεν μ ακούνε! Είμαι μόνος μου στο καράβι με κάνα δύο ακόμα στρατιώτες! ....Όλα τελείωσαν!! Πέσαμε στην παγίδα τους... Τα είχε οργανώσει όλα τέλεια ο Λύσανδρος! Μας έπιασε στον ύπνο! Επικρατεί χάος ...άλλοι τρέχουν να σωθούν... άλλοι προσπαθούν να μπουν στα καράβια. Αυτό ήταν... φτάσαμε στο ΤΕΛΟΣ! Φοβάμαι... δεν θέλω να πεθάνω ...ψάχνω γύρω μου τους συμπολεμιστές μου αλλά μάταια. Το μόνο που βλέπω είναι άψυχα σώματα!! Το χέρι μου τρέμει... το ξέρω... ήταν από την αρχή λάθος.... Ετοιμαζόμασταν για ναυμαχία με τα αδέρφια μας.... χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος! Στρατιώτες που χάθηκαν άδικα... Γύρω μου εκατοντάδες σκοτωμένοι.... κάποιος άφησε εκεί ένα χέρι... ένα πόδι... ένα κομμάτι από τη ψυχή του! Μα να... το νοιώθω δεν θα καταφέρω να γλιτώσω... θα είμαι κι εγώ ένα από τα χιλιάδες θύματα του πολέμου! Φοβάμαι... Δε θέλω να πεθάνω, έχω την αδελφούλα μου και τη μάνα μου.... αν πεθάνω θέλω να τις πείτε πως τις αγαπώ... και είμαι καλά!!!!!!!!! ΦΟΒΑΜΑΙ ! Δε θέλω να.....
Δυσάρεστες αναμνήσεις...
(Αθηναίος)
Από τη Γεωργία Αλιώζη
Ημέρα 1η
Σήμερα ξεκινήσαμε από την Σάμο αφού πρώτα λεηλατήσαμε την
χώρα. Πήραμε πολλά απαραίτητα πράγματα,
κυρίως τρόφιμα, γιατί οι προμήθειές μας είχαν αρχίσει να τελειώνουν.
Κουραστήκαμε αρκετά γιατί μετά από μία λεηλασία μπήκαμε στα καράβια μας και
πλεύσαμε ενάντια στην Χίο και την Έφεσο.
Ετοιμαζόμασταν για ναυμαχία εναντίον τους, η νίκη ήταν απαραίτητη γιατί
χρειαζόμασταν πόλεις συμμάχους, μιας και πολλές είχαν αποστατήσει από την
Αθηναϊκή Συμμαχία. Αν και είχαμε ήδη
αρκετούς στρατηγούς εξέλεξαν ακόμα 3,
τον Μένανδρο, τον Τυδέα και τον Κηφισόδοτο. Πιστεύω ότι ήταν άσκοπη αύτη η
πράξη τους. Αν και έχουμε αρκετά μεγάλο στόλο θεωρώ ότι ήταν υπερβολή να
εκλέξουν και άλλους. Η διοίκηση του στόλου γίνεται πιο εύκολη με λίγα άτομα.
Ημέρα 2η
Κάθε μέρα ο Λύσανδρος
μας εκπλήσσει κάνοντας κινήσεις που δεν τις φανταζόμασταν. Βγήκαμε από το λιμάνι της Χίου μιας και ο Λύσανδρος
είχε σκοπό να μας επιτεθεί . Ανοιχτήκαμε στο πέλαγος γιατί η Ασία υποστήριζε
τους Σπαρτιάτες και φοβόμασταν να μη μας επιτεθούν. Όμως όσο και αν προσπαθούσαμε να φτάσουμε τον Λύσανδρο δεν τα
καταφέρναμε. Είχαμε πεισμώσει και για
αυτό κάθε μέρα κοπιάζαμε πιο πολύ. Είχαμε χάσει και άλλη πόλη σύμμαχο και
μάλιστα σημαντική για τον ανεφοδιασμό μας . Φύγαμε από τον Ελαιούντα όπου
είχαμε αγκυροβολήσει για ένα γεύμα και ανοιχθήκαμε στο πέλαγος για τη Σηστό.
Η στάση στον Ελαιούντα μας ξεκούρασε και μας έδωσε τη
δυνατότητα να εφοδιαστούμε τρόφιμα. Ξέραμε σίγουρα ότι θα γινόταν ναυμαχία
κάποια στιγμή, όμως είχαμε καταλάβει ότι για τίποτα δεν μπορείς να είσαι
σίγουρος μετά τις τελευταίες εξελίξεις.
Πλεύσαμε στους Αιγός ποταμούς, απέναντι από τη Λάμψακο. Δε φοβόμασταν ιδιαίτερα
την ναυμαχία γιατί ήμασταν προετοιμασμένοι γι’ αυτό, έτσι λοιπόν αγκυροβολήσαμε
απέναντι γιατί δε θέλαμε να αργήσει πολύ
η ναυμαχία.
Ημέρα 3η
Ξημέρωνε και πιστεύαμε θα γίνει η ναυμαχία και θα κριθεί ο
αγώνας μας. Μόλις ξημέρωσε ετοιμαστήκαμε και ανεβήκαμε στα καράβια. Υπήρχε
αναστάτωση γιατί ήμασταν σίγουροι ότι θα γινόταν ναυμαχία και όλα θέλαμε να
είναι έτοιμα. Χωρίς πολλές καθυστερήσεις ανοιχτήκαμε στο πέλαγος και περιμέναμε
πότε θα κάνει επίθεση ο Λύσανδρος. Άδικα
όμως , η ώρα περνούσε, αν και ο Λύσανδρος ήταν έτοιμος τα καράβια του δεν
κινούταν από το λιμάνι τους. Είχε πέσει ο ήλιος και γυρίσαμε πίσω αφού τόση ώρα δεν γινόταν τίποτα. Είχαμε
απορήσει με την στάση που κρατούσε ο Λύσανδρος. Απογοητεύτηκαν πολλοί γιατί
περίμεναν ότι σήμερα θα γινόταν η ναυμαχία. Αλλά μάταια πέρασε αυτή η μέρα.
Μόλις όμως κατεβήκαμε από τα πλοία προσέξαμε 3 σπαρτιατικά πλοία που μας
ακολούθησαν χωρίς να κάνουν κάτι.
Ημέρα 4η
Έχει τέσσερις μέρες που ετοιμαζόμαστε για ναυμαχία
ανοιγόμαστε στο πέλαγος και στο τέλος δεν γίνεται τίποτα. Αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι δεν θα γινόταν κάτι. Ο
Λύσανδρος μάλλον είχε αλλάξει γνώμη και δεν ήθελε να μας αντιμετωπίσει. Υπήρξε
μια ένταση στο στρατόπεδο μας , γιατί ο Αλκιβιάδης, πρώην στρατηγός, πίστευε ότι δεν ήμασταν σωστά αγκυροβολημένοι
καθώς ήμασταν μακριά από κάποια πόλη και λιμάνι και εκτός αυτού έπρεπε να
πηγαίνουμε στη Σηστό για να παίρνουμε τα τρόφιμα. Μας πρότεινε να πάμε κοντά
στην Σηστό, όμως οι στρατηγοί μας τον
έδιωξαν, κυρίως λόγο εγωισμού . Ήθελα να υποστηρίξω τη γνώμη του, όπως
και πολύ άλλοι, όμως φοβόμασταν για τη ζωή μας και γι’ αυτό δε θέλαμε να
φέρουμε αντιδράσεις.
Ημέρα 5η
Πόσο τυχερός είμαι που
σήμερα μετά από αυτήν την μέρα μπορώ ακόμα και γράφω στο ημερολόγιο αυτό.
Καταστροφική αυτή η μέρα. Κανένας δεν πίστευε αυτό που θα γινόταν. Την πέμπτη
μέρα, αφού πάλι το πρωί ετοιμαστήκαμε για ναυμαχία και ανοιχτήκαμε εναντίον τους, είδαμε ότι δε γινόταν κινήσεις από την πλευρά
του Λύσανδρου και γυρίσαμε πίσω. Και πάλι 3 σπαρτιατικά πλοία μάς
παρακολουθούσαν και μόλις σκορπιστήκαμε για να φέρουμε τρόφιμα έφυγαν. Όμως αυτήν τη φορά ο Λύσανδρος κινήθηκε
εναντίον μας όταν εμείς λείπαμε. O Κόνωνας έφυγε με κάποια καράβια, άλλοι γύρισαν και προσπάθησαν
να βοηθήσουν, αλλά μάταια. Άλλοι έφυγαν και κρύφτηκαν στα κοντινά κάστρα . Εγώ
με έναν φίλο μου κρυφτήκαμε μαζί με κάποιους ακόμα σε ένα οχυρό. Όταν γυρίσαμε
πίσω δεν είχε μείνει τίποτα. Όλα είχαν καταστραφεί. Οι περισσότεροι στρατιώτες
ήταν πλέον δούλοι στα χέρια του Λύσανδρου, άλλοι πάλι γλίτωσαν, ενώ άλλοι, όπως εμείς, προσπαθούμε να επιζήσουμε
και να αντέξουμε!!!!
Το ημερολόγιο ενός γενναίου...
(Αθηναίος)
Από τον Βαγγέλη Γεωργιτζίκη
Ημέρα 1η
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα πρωί πρωί σαν τα κουπούκια σηκωθήκαμε. Στην αρχή με την
τσίμπλα στο μάτι πήγαμε στην Σάμο και από εκεί στην Χίο και στην Έφεσο. Βάλαμε τις στρατιωτικές στολές,
ετοιμαστήκαμε για ναυμαχία. Αργότερα βγήκαμε στο Αιγαίο. Μάθαμε πως οι
bodybuilders, δηλαδή οι
Σπαρτιάτες πήγαν προς τους
συμμάχους μας και αφού τους διέλυσαν τους άφησαν ελεύθερους. Εμείς πλέαμε στον
Ελαιούντα της Χερσονήσου και τρώγαμε και πίναμε, εγώ όμως δεν έφαγα γιατί δεν
μου αρέσουν τα ραπανάκια. Τότε μάθαμε ότι έπεσε η Λάμψακος . Ο αρχηγός μας
έγινε έξαλλος με αυτό το γεγονός , μας
έβαλε να κουβαλάμε τρόφιμα . Μέτα πήγαμε προς τους Αιγός
Ποταμούς απέναντι από τη Λάμψακο και
εκεί κοιμηθήκαμε . Βασικά εγώ δεν κοιμήθηκα
γιατί ο Μήτσος ροχάλιζε…..!!!
Ημέρα 2η
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Δουλειά δεν είναι αυτή , κάθε μέρα να ξυπνάμε πρωί πρωί .
Παραταθήκαμε κατά μέτωπο μπροστά από το
λιμάνι για ναυμαχία. Περιμέναμε, περιμέναμε αλλά οι Σπαρτιάτες δεν έκαναν κίνηση, έτσι
φύγαμε πάλι πίσω
Ημέρα 3η – 4η
Αγαπητό μου ημερολόγιο
,
Ξυπνάμε πρωί για
πόλεμο, περιμείνουμε σαν τους χαζούς και φεύγουμε. Δεν είναι δουλειά αυτή……
Ημέρα 5η
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σταματήσαμε στη Σηστό, εκεί είχε και καλά κορίτσια. Μέτα
πλεύσαμε ξανά εναντίον των Σπαρτιατών, και μετά από αυτό αρχίσαμε να κόβουμε βόλτες στην Χερσόνησο και επιστρέψαμε
. Ξαφνικά βλέπουμε τους Σπαρτιάτες να
μας κάνουν επίθεση . Ο αρχηγός μας ζήτησε βοήθεια. Εγώ σα γενναίος και ατρόμητος έφυγα από το πλοίο
γιατί έχω και 5 παιδιά. Μετά από 2 μέρες έμαθα πως χάσαμε. Καλά, σιγουράκι ήταν ότι θα χάναμε…!!
Ημέρα 6η
Προχθές απόρησα …..Μόλις με είδε η γυναίκα μου, αντί να με
αγκαλιάσει μου είπε :Ααα…. Γύρισες
κιόλας..!!!!
Hμερολόγιο για την Κούλα μου...
(Αθηναίος)
Από τη Λία Γκανταΐδου
(Αθηναίος)
Από τη Λία Γκανταΐδου
Ημέρα 1η
Κούλα μου, να ξέρεις αυτό το ημερολόγιο το γράφω για εσένα! Θα σου γράφω κάθε μέρα κυρίως για να σου λέω τις στρατηγικές κινήσεις που κάνουμε.. που ξέρεις; αύριο μεθαύριο μπορεί να τα διαβάζουμε στα παιδιά μας! Σήμερα που λες ήταν πολύ κουραστική μέρα. Καθώς τρώγαμε στον Ελαιούντα, απ' τα χεράκια σου Κούλα μου, μας ήρθαν τα μαντάτα πως οι Σπαρτιάτες κατέλαβαν την Λάμψακο. Απ' την μύτη μας το έβγαλαν πάλι το φαΐ! Φύγαμε άρoν άρον λοιπόν και ήρθαμε στους Αιγός ποταμούς. Σε όλη την διαδρομή όμως σε εσένα ήταν το μυαλό μου Κούλα μου.. γιατί τον είδα, τον είδα τον Κυριάκο πώς σε αγκάλιασε φεύγοντας. Όχι Κούλα μου, εσύ εμένα θα πάρεις! Αυτός δεν είναι καλός! Ένα κουπί δεν μπορεί να τραβήξει! Τέλος πάντων, πρέπει να κοιμηθώ για να έχω δυνάμεις για αύριο. Καληνύχτα, και μην ξεχνάς Κούλα! Πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Ημέρα 2η
Γεια σου Κούλα μου! Τελικά σήμερα δεν έγινε η ναυμαχία. Παρατάχθηκε και ο Λύσανδρος αλλά κανείς δεν επιτέθηκε, μέχρι που έφτασε το απόγευμα και φύγαμε. Απόψε Κούλα μου μαγείρεψε ο Κυριάκος. Καταστροφή ήταν , μπαρούτι μας τάισε ο άχρηστος; Δεν φτάνει που πηγαίνουμε 3-4 χιλιόμετρα για να βρούμε τίποτα να φάμε, και αυτό το έκαψε! Μας δηλητηρίασε σου λέω… και ο ίδιος στην κοσμάρα του, αφόδευε υψηλά και ηγνάντει! Δεν μπορεί να τον σκέφτεσαι; Ε Κούλα; Όχι ματάκια μου, όχι, εσύ εμένα θα παντρευτείς, εγώ μαγειρεύω καλύτερα. Θαύματα θα κάνουμε μαζί ζωή μου! Σε καληνυχτώ τώρα , ώρα για ύπνο, και μην ξεχνάς Κούλα! Πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Κούλα μου, να ξέρεις αυτό το ημερολόγιο το γράφω για εσένα! Θα σου γράφω κάθε μέρα κυρίως για να σου λέω τις στρατηγικές κινήσεις που κάνουμε.. που ξέρεις; αύριο μεθαύριο μπορεί να τα διαβάζουμε στα παιδιά μας! Σήμερα που λες ήταν πολύ κουραστική μέρα. Καθώς τρώγαμε στον Ελαιούντα, απ' τα χεράκια σου Κούλα μου, μας ήρθαν τα μαντάτα πως οι Σπαρτιάτες κατέλαβαν την Λάμψακο. Απ' την μύτη μας το έβγαλαν πάλι το φαΐ! Φύγαμε άρoν άρον λοιπόν και ήρθαμε στους Αιγός ποταμούς. Σε όλη την διαδρομή όμως σε εσένα ήταν το μυαλό μου Κούλα μου.. γιατί τον είδα, τον είδα τον Κυριάκο πώς σε αγκάλιασε φεύγοντας. Όχι Κούλα μου, εσύ εμένα θα πάρεις! Αυτός δεν είναι καλός! Ένα κουπί δεν μπορεί να τραβήξει! Τέλος πάντων, πρέπει να κοιμηθώ για να έχω δυνάμεις για αύριο. Καληνύχτα, και μην ξεχνάς Κούλα! Πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Ημέρα 2η
Γεια σου Κούλα μου! Τελικά σήμερα δεν έγινε η ναυμαχία. Παρατάχθηκε και ο Λύσανδρος αλλά κανείς δεν επιτέθηκε, μέχρι που έφτασε το απόγευμα και φύγαμε. Απόψε Κούλα μου μαγείρεψε ο Κυριάκος. Καταστροφή ήταν , μπαρούτι μας τάισε ο άχρηστος; Δεν φτάνει που πηγαίνουμε 3-4 χιλιόμετρα για να βρούμε τίποτα να φάμε, και αυτό το έκαψε! Μας δηλητηρίασε σου λέω… και ο ίδιος στην κοσμάρα του, αφόδευε υψηλά και ηγνάντει! Δεν μπορεί να τον σκέφτεσαι; Ε Κούλα; Όχι ματάκια μου, όχι, εσύ εμένα θα παντρευτείς, εγώ μαγειρεύω καλύτερα. Θαύματα θα κάνουμε μαζί ζωή μου! Σε καληνυχτώ τώρα , ώρα για ύπνο, και μην ξεχνάς Κούλα! Πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Ημέρα 3η
Δεν ξέρω Κούλα μου πόσο θα κρατήσει αυτή η ιστορία. Ο Λύσανδρος μας παρακολουθεί αλλά δεν κάνει κίνηση. Μωρέ ας κάνει, 180 πλοία έχουμε, θα τον τσακίσουμε! Που λες Κουλάκι, σήμερα καθώς κατεβαίναμε για να φέρουμε αγαθά, είχα μπροστά μου τον Κυριάκο. Πολύ κουνιέται Κούλα μου! Πώς να σου δώσω να καταλάβεις.. Λέει πως είναι από τη γυμναστική. Εδώ την έχει τη δικαιολογία ο άχρηστος. Πάλι καλά εγώ την απέφευγα, φαντάσου να σου έλεγα ότι είναι από τη γυμναστική, θα με πίστευες; Όχι, εγώ θα σε παντρευτώ Κούλα μου, εγώ! Άντε, όνειρα γλυκά, και μην ξεχνάς, πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Δεν ξέρω Κούλα μου πόσο θα κρατήσει αυτή η ιστορία. Ο Λύσανδρος μας παρακολουθεί αλλά δεν κάνει κίνηση. Μωρέ ας κάνει, 180 πλοία έχουμε, θα τον τσακίσουμε! Που λες Κουλάκι, σήμερα καθώς κατεβαίναμε για να φέρουμε αγαθά, είχα μπροστά μου τον Κυριάκο. Πολύ κουνιέται Κούλα μου! Πώς να σου δώσω να καταλάβεις.. Λέει πως είναι από τη γυμναστική. Εδώ την έχει τη δικαιολογία ο άχρηστος. Πάλι καλά εγώ την απέφευγα, φαντάσου να σου έλεγα ότι είναι από τη γυμναστική, θα με πίστευες; Όχι, εγώ θα σε παντρευτώ Κούλα μου, εγώ! Άντε, όνειρα γλυκά, και μην ξεχνάς, πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Ημέρα 4η
Τι κάνεις Κούλα μου; Άσε άσε, σήμερα έγινε μεγάλη φασαρία! Ήρθε ο Αλκιβιάδης. Καλά δε ντράπηκε; Άρχισε να κάνει υποδείξεις για το τι να κάνουμε. Προδότης! Τον έδιωξαν όλοι, «στρίβε να μην σε στρίψω και χαίρε ημάς το πλατύφυλλο» του είπε ο Μένανδρος. Πολύ καλός αρχηγός! Αλλά ρε παιδάκι μου η ιστορία παρατραβάει. Πότε θα γίνει αυτή η ναυμαχία, έχω αρχίσει να αγχώνομαι! Τον Λύσανδρο έξυπνο τον κόβω. Ας ελπίσουμε να μην πάρει εμάς ο κατήφορος. Τον Κυριάκο βέβαια θα τον πάρει εύκολα. Τέσσερις μέρες τώρα μόνο τρώει, μαμούθ έχει γίνει! Εγώ πάλι Κούλα μου; Στυλάκι είμαι! Για εσένα τσαχπινούλα μου για εσένα! Πάντως Κούλα μου, αν πεθάνω να θυμάσαι πως σ' αγαπάω. Και κάτι άλλο. Πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Τι κάνεις Κούλα μου; Άσε άσε, σήμερα έγινε μεγάλη φασαρία! Ήρθε ο Αλκιβιάδης. Καλά δε ντράπηκε; Άρχισε να κάνει υποδείξεις για το τι να κάνουμε. Προδότης! Τον έδιωξαν όλοι, «στρίβε να μην σε στρίψω και χαίρε ημάς το πλατύφυλλο» του είπε ο Μένανδρος. Πολύ καλός αρχηγός! Αλλά ρε παιδάκι μου η ιστορία παρατραβάει. Πότε θα γίνει αυτή η ναυμαχία, έχω αρχίσει να αγχώνομαι! Τον Λύσανδρο έξυπνο τον κόβω. Ας ελπίσουμε να μην πάρει εμάς ο κατήφορος. Τον Κυριάκο βέβαια θα τον πάρει εύκολα. Τέσσερις μέρες τώρα μόνο τρώει, μαμούθ έχει γίνει! Εγώ πάλι Κούλα μου; Στυλάκι είμαι! Για εσένα τσαχπινούλα μου για εσένα! Πάντως Κούλα μου, αν πεθάνω να θυμάσαι πως σ' αγαπάω. Και κάτι άλλο. Πολύ παλιόπαιδο ο Κυριάκος!
Ημέρα 5η
Κούλα; Πολύ παλιόπαιδο ο Λύσανδρος!!!
Ο στρατιώτης... πρότυπο!
(Αθηναίος)
Από τη Νάσια Αγγελούση
Ημέρα 2η
Ημέρα 3η
Ημέρα 4η
Ημέρα 5η
Ημέρα 6η
Ημέρα 7η
Κούλα; Πολύ παλιόπαιδο ο Λύσανδρος!!!
Ο στρατιώτης... πρότυπο!
(Αθηναίος)
Από τη Νάσια Αγγελούση
Ημέρα 1η
Αγαπητό ημερολόγιον. Έχω δουλειά! Τώρα πια είμαι στρατιώτης, δουλεύω στα
πλοία και αύριο θα πάω πρώτη μέρα. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος, όλοι
σιγοψιθυρίζουν στους δρόμους, κάτι πήρε το αυτί μου, μάλλον για μένα θα λένε,
θα τους είπε η πεθερά μου ότι έχω δουλειά. Συλλογιέμαι πώς αν η γυναίκα μου
μοιάσει τη μητέρα της θα πρέπει να δουλεύω όλη μου τη ζωή για να την ταΐσω. Ούτε
καν να φανταστώ δεν θέλω την κοτοπουλίτσα μου να είναι αγελαδίτσα σαν τη μάνα
της. Ας πέσω λοιπόν απόψε στην αγκαλιά του Μορφέα ίσως να δω καλό όνειρο.
Ημέρα 2η
Η μέρα σήμερα είναι ανάποδη αγαπητό ημερολόγιον, το πρωί με ξύπνησε η
μητέρα με ένα πλατύ χαμόγελο το οποίο είναι κακό σημάδι, σαν να έχει
συνωμοτήσει με τους Θεούς εναντίον μου, η πολυαγαπημένη αρκουδίτσα που
περιφέρεται στην οικία μου. Έφαγα και ένα πρασινομπορντοροδοκόκκινο πολτό για
καλή τύχη από τα χεράκια της. Δεν με βολεύει και η θέση που έχω στην Πάραλο, τα
σανίδια τρίζουν και το κουπί είναι στραβό, έχω μπροστά μου και έναν που έχει
μυρωδιά ασβού. Ξεκινήσαμε από την Σάμο και κάποια πλοία σταμάτησαν για μάχη,
πάλι καλά που είμαι στην Πάραλο γιατί έχω ευαίσθητο δερματάκι και δεν μπορώ τα
αίματα. Μας είπαν και για κάτι αρχηγούς νομίζω, εγώ θυμάμαι τον Τυδέα ένα
αγοράκι μισή μερίδα, η πανοπλία του είναι τεράστια και είναι ξανθό,...αντίθετα
εγώ είμαι δύο μέτρα παλικάρι με μαύρα μαλλιά και καστανά μάτια. Το μεσημέρι
σταματήσαμε να φάμε κάτι. Ε! Δε μπορώ να πω πως μου άρεσαν τα φαγητά αλλά τα
προτιμώ από τη μαγειρική της αρκούδας. Έτσι όπως συζητούσα με τα παιδιά από
πίσω, πού κάθονται σε γερά σανίδια, κατάλαβα ότι έγινε μια επίθεση σε συμμαχική
πόλη και πως τα πράγματα είναι σκούρα αλλά καλύτερα τα σκούρα πράγματα παρά η
πεθερά μου. Η Πάραλος είναι πίσω από τα άλλα πλοία και παρατηρώ ότι είναι πάρα
πολλά. Εδώ κουμάντο κάνει ο Μένανδρος, ένας μπρατσαράς. Είναι εικοσιπέντε χρονών,
χωρίς γυναίκα και παιδιά. Το απόγευμα, σταματήσαμε σε μία παραλία πολύ ωραία
αλλά μακρυά από τις κοντινότερες πόλεις, άρα δεν θα πάω στο καζίνον. Το βράδυ
δεν φάγαμε καλά, το φαγητό ήταν λιγοστό. Η αρκουδίτσα έπρεπε να έρθει μαζί μου
να κάνει δίαιτα. Πω πω! Άντε να κοιμηθώ τώρα που δίπλα μου είναι ο
συμπαθέστατος ωραίος ασβός.
Ημέρα 3η
Πρωί, πρωί με την αυγούλα ετοιμαστήκαμε για ναυμαχία. Τζάμπα κόπος. Αφού ο
Λύσανδρος δεν έκανε καμία κίνηση και γυρίσαμε πίσω. Αμέσως μετά δύο πλοία ήταν
κοντά στην ακτή, εγώ από το κατάστρωμα τα χαιρετούσα και ο Μένανδρος με πέταξε
στη θάλασσα. Πολύ αγριούλης είναι ο μπρατσαράς.
Ημέρα 4η
Το φαγητό είναι όλο και λιγότερο, κάποιοι μένουμε και πεινασμένοι. Περπατάμε
για ώρες για να φέρουμε τα αναγκαία από τη Σηστό. Το πρωί ετοιμαστήκαμε για ναυμαχία, παραταχθήκαμε αλλά και πάλι τίποτα δεν έγινε και γυρίσαμε πίσω. Το βραδάκι μια
μεγάλη παρέα και εγώ λέγαμε πώς νιώθουμε. Άλλοι φοβούνται, άλλοι όχι, θεωρούν
το Λύσανδρο ανίκανο να μας αντιμετωπίσει. Εγώ πάλι τίποτα δεν έχω, είμαι
χαλαρός, ήρεμος μόνο που είμαι λίγο πιασμένος και γεμάτος άμμο γιατί κοιμήθηκα
στην παραλία, δεν άντεξα το αποσμητικό του ασβού. Κάποιοι στρατιώτες γυρνούσαν
φορτωμένοι τότε και τους μίλησα, αυτοί όμως με απέφυγαν. Ξημέρωσε!
Ημέρα 5η
Ετοιμαστήκαμε για ναυμαχία και πάλι αλλά τίποτα δεν έγινε. Ο Λύσανδρος φοβάται
το στόλο μας. Αυτά τα δύο πλοία όλο και έρχονται αλλά δεν καταλαβαίνω το λόγο,
τα χαιρετάω όμως! Φάγαμε καλά σήμερα! Ανακάλυψα και ένα κόλπο για να τρώω πολύ,
(βέβαια η πεθερουλίτσα μου το κάνει καλύτερα): κλέβω φαγητό από τον ασβό! Ο ασβός
δε τρώει πολύ άρα το φαγητό του δύο φορές δικό μου.
Ημέρα 6η
Η αρκούδα ήρθε στον ύπνο μου! Τρόμαξα! Με τάιζε πολτό. Χάλια! Η μέρα είναι
μουντή, και βρέχει πολύ! Ακόμα πιο χάλια, γιατί είναι η σειρά μου να
πάω στη Σηστό! Πέντε ώρες δρόμο, μετά από αρκετή ώρα κουπί το πρωί. Αδικία!
Αγόρασα ό,τι μου είπαν αλλά ό,τι περίσσεψε το έπαιξα στο καζίνο. Νύχτωσε και
έμεινα εδώ, δε γύρισα πίσω στα πλοία, έμεινα στη Σηστό. Τι μπορεί να
ονειρευτώ απόψε; Την πεθερά μου ή τον ασβό;
Ημέρα 7η
Όταν μεσημέριασε σηκώθηκα, ήταν ώρα να επιστρέψω στο πλοίο μου. Καθώς
περπατούσα λοιπόν έμαθα πώς χάσαμε! Τυχερή η αγελαδίτσα! Μάλλον θα γυρίσω πίσω
στη γυναίκα μου ή να μείνω στη Σηστό; Θα μείνω στην Σηστό! Η γυναίκα του
μπακάλη δεν έχει μάνα!
Δάκρυα χαράς
(Σπαρτιάτης)
Από τον Πέτρο Κωνσταντινίδη
Ημέρα 1η
Δάκρυα χαράς
(Σπαρτιάτης)
Από τον Πέτρο Κωνσταντινίδη
Ημέρα 1η
Σήμερα
μπήκαμε στη Λάμψακο. Οι πληγές από τη μάχη με πονάν ακόμα. Εγώ και η
ομάδα μου είχαμε αναλάβει τη βόρεια πτέρυγα της πόλης. Για κάποιο λόγο ο
αργηγός Λύσανδρος άφησε ελεύθερους όλους τους πολίτες, κάτι για το οποίο εγω ήμουν αντίθετος, αλλά δε μίλησα από σεβασμό.
Ημέρα 2η
Το σημερινό πρωί ήταν δύσκολο. Ο Λύσανδρος μας σήκωσε όλους
Ημέρα 3η
Και σήμερα τα ίδια, από το
Ημέρα 4η
Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα
Ημέρα 6η
Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα. Με διαταγή του Λύσανδρου
Το ημερολόγιο ενός αιμοδιψή
(Σπαρτιάτης)
Από τη Σοφία Αραμπατζή
Το ημερολόγιο ενός αιμοδιψή
(Σπαρτιάτης)
Από τη Σοφία Αραμπατζή
Ημέρα 1η
Σήμερα
ο στρατός μας έκανε πολύ σημαντικά
βήματα! Από τη Ρόδο βρεθήκαμε στον
Ελλήσποντο, μετά στην Άβυδο κι έπειτα
κατακτήσαμε τη Λάμψακο! Τουλάχιστον
είμαι σίγουρος ότι δεν θα πεινάσουμε! Να,
τώρα βρισκόμαστε στο απογευματινό
δείπνο! Έχουμε μέρες να φάμε τόσο
χορταστικά! Η Λάμψακος είναι αρκετά
πλούσια ώστε να διατηρηθούμε πολλές
μέρες! Πολλοί φοβούνται πως θα ξεμείνουμε
πάλι από τρόφιμα! Δεν είναι όμως αυτό
που με απασχολεί! Ανησυχώ για τη γυναίκα
μου στη Σπάρτη! Τι να γίνεται άραγε; Γεννήθηκε
δυνατός ο γιός μου ή η κόρη μου είναι
όμορφη και έξυπνη σαν τη γυναίκα μου; Δεν
έχει αστέρια σήμερα στον ουρανό! Οι θεοί
είναι πολύ ήσυχοι! Τι μπορεί να
ετοιμάζουν; Βοηθά η Ήρα τη γυναίκα
μου; Ελπίζω να προλάβω να αντικρίσω το
παιδί μου! Ο Λύσανδρος είναι πολύ σίγουρος
για τις κινήσεις του! Συνέχεια μας
ενθαρρύνει! Και πάλι όμως, ποτέ δεν μπορώ
να είμαι σίγουρος για το τι θα αποφασίσει
ο Άρης! Το σίγουρο είναι πως θα πολεμήσω! Με όλη μου την δύναμη! Θα ποτίσω με το
αίμα των Αθηναίων τη γη αυτή για να
χορτάσουν όλοι οι νεκροί Σπαρτιάτες
την ήττα τους!! Θέλω να τους δω να σέρνονται
όπως και τα όμοιά τους σκουλήκια! Θα
πολεμήσω!! Θα γυρίσω χαρούμενος με
εκδίκηση πίσω στη Σπάρτη! ΠΡΕΠΕΙ να
γυρίσω!!
Ημέρα 2η
Και
σήμερα κάνει αρκετό κρύο εδώ! Τι παράξενη
μέρα! Ήμασταν έτοιμοι για ναυμαχία όταν
ο Λύσανδρος έδωσε διαταγή σε κάποια
πλοία να ακολουθήσουν τους Αθηναίους
και να τους παρακολουθήσουν! Περιμέναμε
ώρες ατελείωτες και βασανιστικές σε
επιφυλακή πάνω στα πλοία. Ένιωθα τη δίψα
για εκδίκηση να φουντώνει ολοένα και
περισσότερο! Σαν τα κοράκια στην έρημο
που καραδοκούν να κατασπαράξουν τους
απελπισμένους ταξιδιώτες και να τους
ξεσκίσουν σε μικρά κομματάκια ώσπου ο
σκελετός τους να μείνει ένα θαυμαστό
τρόπαιο για αυτούς που θα ακολουθήσουν
στον ταλαίπωρο αυτό θάνατο! Τα πλοία μας
έφτασαν πάλι πίσω χωρίς να έχει πάθει
κάποιος στρατιώτης το παραμικρό!
Ακούστηκαν διάφορα για τους Αθηναίους,
ότι δεν ήταν σε καλό σημείο, ότι είχαν
πολλά καράβια και ότι τα παρατούσαν για
αναζήτηση φαγητού! Ο Λύσανδρος όταν τα
άκουσε αυτά μας παρακίνησε για ναυμαχία! Φαίνεται τόσο σίγουρος! Δίνει
σε όλους μας ελπίδες για μια τρομερή
νίκη! Ευελπιστώ ότι όλα θα πάνε καλά! Μόνο
όταν τελειώσει η ναυμαχία θα ηρεμήσει
το μυαλό μου να φαντάζεται τρόπους για
να τους σκοτώσω με τον ίδιο ή και χειρότερο
τρόπο που σκότωσαν τον αδερφό μου και
τον άνδρα της αδερφής μου στις προηγούμενες
μάχες! Προς το παρόν είναι η δική μου
σειρά να κρατήσω σκοπιά. Ας με βοηθήσει
ο Δίας...
Ημέρα 3η
Σήμερα
πάλι ο Λύσανδρος μας προετοίμασε για
ναυμαχία και πάλι έγιναν τα ίδια με τα
χθεσινά! Αρχίζω να πιστεύω ότι κάτι δεν
πάει καλά! Ο Λύσανδρος μας έχει συνέχεια
σε επιφυλακή! Κάποιοι λένε πως αύριο
ίσως μας επιτεθούν οι Αθηναίοι! Όντως
έχουν δίκιο! Σίγουρα κάτι θα σκαρώνουν
αυτοί! Πότε θα επιτεθούμε; Είναι σωστό
τόσοι στρατιώτες να καθόμαστε άπραγοι
μπροστά σε τιποτένια ανθρωπάκια; Ελπίζω
να τελειώσει γρήγορα αυτή η ναυμαχία
και να γυρίσω σπίτι μου! Να γυρίσω
κρατώντας τα κεφάλια αυτών των “
πολιτισμένων” δολοφόνων και να σκορπίσω
τα σώματά τους δεξιά κι αριστερά για να
μην βρουν καμιά ησυχία στον Άδη!
Ημέρα 4η
Για
μια ακόμη ημέρα όλα ήταν ίδια! Πάλι
περιμέναμε τα κατασκοπευτικά πλοία να
γυρίσουν! Κάποιοι λένε πως είδαν ότι οι
άλλοι έχουν για αρχηγό τους τον
Αλκιβιάδη! Χαχαχαχαχαχα!!!! Ελπίζω πάλι
να φερθεί τόσο ανόητα όσο και στην
εκστρατεία τους στην Σικελία! Η νίκη με
αρχηγό τον Αλκιβιάδη είναι σίγουρα δική
μας! Δεν πρόκειται να επιτρέψουν οι θεοί
σε αυτόν τον βλάσφημο να λυτρωθεί! Είναι
αρκετά έξυπνος για να συνεργαστεί με
τόσο μικροπρεπή μυαλά όπως αυτά των
δήθεν σοφών της Εκκλησίας του Δήμου! Κοντεύει
να με τρελάνει αυτός ο πόλεμος! Πάνε ήδη
αρκετά χρόνια που πολεμώ! Πόσο θέλω να
δω το αίμα των Αθηναίων να βάφει τα χέρια
μου! Όπως μια φορά στα παιδικά μου χρόνια
που είχα αντικρίσει εκείνον τον λύκο! Το
κόκκινο αίμα του ελαφιού χρωμάτιζε
μαρτυρικά την κατάλευκή του γούνα και
τα δόντια του έσταζαν αυτό το γλυκό
πιοτό που τον γέμιζε ευχαρίστηση! Από
τότε κατάλαβα πως η δύναμη της επιβίωσης
είναι το παν για μένα! Η γεύση της δύναμης
όταν μάχομαι! Δεν με αφήνει να
σταματήσω! Πρέπει να συνεχίσω μέχρι η
Σπάρτη καταφέρει να γίνει η απόλυτη
δύναμη!Πρέπει να νικήσουμε και αυτή τη
φορά!
Ημέρα 5η
Επιτέλους
ο Λύσανδρος μας ετοίμασε για μάχη! Είμαι
τόσο ευτυχισμένος που τελείωσε αυτό το
μαρτύριο της αναμονής! Ο Άρης έδειξε να
είναι με το μέρος μας! Ήταν απίστευτο
που οι Αθηναίοι έλειπαν από τα πλοία
τους! Επιτέλους ξέρω πως θα επιτρέψω
στην Σπάρτη! Θα μάθω στον γιο μου να
πολεμά! Να γίνει άξιος να ηγηθεί του
στρατού! Έχω τόσα να διηγηθώ στην γυναίκα
μου! Ίσως επιτέλους τελειώσει και ο
πόλεμος! Άλλη μια μάχη από την οποία επέζησα! Μπορεί
τελικά να είναι η μοίρα μου να πεθάνω
από γηρατειά! Είναι χειρότερη ντροπή να
πιαστούν οι Αθηναίοι και να παραδοθούν! Ο
θάνατος της υποτιθέμενα σπουδαίας
στρατιάς τους είναι χειρότερος από τον
απλό σωματικό θάνατο! Μπορώ να μείνω
ήσυχος πια! Τώρα αυτό που θέλω είναι να
ανοιχτούμε στο πέλαγος για τη Σπάρτη
και την οικογένειά μου!Τα τόξα μου θα
έχουν σκουριάσει περιμένοντάς με!
Ένας μετριοπαθής στρατιώτης
(Σπαρτιάτης)
Από τη Φανή Γεωργιτζίκη
Ένας μετριοπαθής στρατιώτης
(Σπαρτιάτης)
Από τη Φανή Γεωργιτζίκη
1η
μέρα
Σήμερα
είναι η πρώτη μέρα. Ξεκινήσαμε από τη
Ρόδο πλέοντας παράλληλα στις ακτές της
Ιωνίας προς τον Ελλήσποντο. Ο Λύσανδρος
μας είπε πως κύριος στόχος μας ήταν να
χτυπήσουμε όλες τις πόλεις που έχουν
αποστατήσει από εμάς. Στη συνέχεια από
την Άβυδο πλεύσαμε στις ακτές προς τη
Λάμψακο. Η Λάμψακος είναι σύμμαχος των
Αθηναίων. Το σχέδιο του Λυσάνδρου ήταν
να κυριεύσουμε την πόλη με έφοδο και να
την λεηλατήσουμε. Είναι πόλη πλούσια
σε αγαθά και φυσικά με αυτή την έφοδο
λύσαμε το πρόβλημα της διατροφής και
της επιβίωσής
μας. Βέβαια ο Λύσανδρος διέταξε να μην
πειράξουμε κανένα απ' τους κατοίκους.
Σίγουρα κάτι θα έχει στο μυαλό του. Ίσως
να θέλει να τους πάρει με το μέρος μας.
Δεν ξέρω και ούτε μπορώ να υποψιαστώ,
είναι απρόβλεπτος και έξυπνος άνθρωπος.
Πάντως το σχέδιο με τη λεηλασία
της Λαμψάκου πέτυχε και τώρα θα μπορούμε
εύκολα να εφοδιαζόμαστε με
τα
απαραίτητα. Η σημερινή μέρα ήταν τόσο
κουραστική. Νιώθω σα να μην έχω σώμα.
Φοβάμαι λίγο και νιώθω πολλά ανάμεικτα
συναισθήματα. Τώρα όμως πρέπει να κοιμηθώ
και να ηρεμήσω γιατί
αύριο μας περιμένουν πολλά!
2η
μέρα
Πέρασε
κι αυτή η μέρα. Είναι βράδυ κι όλοι
κοιμούνται.
Μόνο εγώ έμεινα ξύπνιος. Δεν ξέρω γιατί
αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ έχω υπερένταση
και είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος. Πρώι-πρώι
ο Λύσανδρος μας ξύπνησε και μας διέταξε
να επιβιβαστούμε στα πλοία και να
ετοιμαστούμε για ναυμαχία αφού
πρώτα φάμε πρωινό. Ενώ τοποθέτησε και
στα πλάγια των πλοίων παραπετάσματα,
μας προειδοποίησε πως κανείς από την
παράταξη δεν πρέπει να κινηθεί ούτε να
ανοιχθεί στο πέλαγος. Όλοι αναρωτιόταν
τι συνέβη. Ακόμα και ο φίλος μου ο
Κλεομένης που έχει πολύ θάρρος φοβήθηκε
να ρωτήσει για ποιο
λόγο τα κάνουμε όλο αυτό γιατί ο Λύσανδρος
φαινόταν ιδιαίτερα σκεπτικός και
νευρικός. Όλα είναι τόσο περίεργα και
εγώ νιώθω τόσο απαίσια. Δεν την αντέχω
άλλο αυτήν την κατάσταση. Πάντως ο
Λύσανδρος πάλι κάποιο σχέδιο ετοιμάζει.
Το θέμα όμως είναι αν θα μας επιφέρει
θετικά αποτελέσματα. Ξαφνικά, αργά το
απόγευμα ο Λύσανδρος διέταξε μερικά
από τα πιο γρήγορα καράβια να ακολουθήσουν
τους Αθηναίους και αφού παρατηρήσουν
τι κάνουν όταν αποβιβαστούν να γυρίσουν
πίσω και να του
το
ανακοινώσουν. Για καλή μου ή για κακή
μου τύχη ήμουν μέσα
σε ένα από αυτά τα πλοία. Αφού πλησιάσαμε
τους Αθηναίους και είδαμε τις κινήσεις
τους ξαναγυρίσαμε πίσω. Το ανακοινώσαμε
στο Λύσανδρο αλλά δεν έγινε τίποτα. Μας
διέταξε να αποβιβαστούμε από τα καράβια
και να ξεκουραστούμε. Ίσως ετοιμάζει
σχέδιο. Θέλει να μπερδέψει και να
αποπροσανατολίσει τους Αθηναίους; Θα
δείξει και η αυριανή μέρα. Καληνύχτα!
4η
μέρα
Είμαστε
στην τέταρτη μέρα. Τώρα
είναι αργά το βράδυ. Πριν λίγο συζητούσα
με τον Κλεομένη και το Σοφοκλή για το
τι συνέβη αλλά δεν μπορούμε να βγάλουμε
κανένα συμπέρασμα. Όλα είναι μπερδεμένα
και ο Λύσανδρος πολύ απότομος μαζί μας.
Επί τέσσερις μέρες κάνουμε ακριβώς τα
ίδια πράγματα, αλλά για πόσο ακόμα θα
συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; Μας έχει
κουράσει όλο αυτό και σωματικά αλλά και
ψυχικά, δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε
πλέον. Εμπιστεύομαι τις κινήσεις του
Λύσανδρου γιατί είναι πραγματικά ένας
ικανότατος και ευφυέστατος στρατηγός
αλλά και πάλι το αίσθημα του φόβου και
της αγωνίας με κυριεύει. Πολλές φορές
όταν σκέφτομαι τον πόλεμο αναρωτιέμαι
γιατί όλο αυτό; Ποιός ο λόγος; Χάνονται
άδικα τόσοι άνθρωποι και όλο αυτό είναι
τόσο ψυχοφθόρο. Όλα είναι τόσο περίπλοκα.
Μόνο το μέλλον μπορεί να μας δώσει
απαντήσεις.
5η
μέρα
Ίσως
σήμερα να ήταν η τελευταία μέρα. Όλοι
εδώ τώρα πανηγυρίζουν για την θριαμβευτική
νίκη μας. Παρόλα αυτά εγώ κάθομαι σε μια
άκρη και γράφω. Ειλικρινά δε ξέρω τι να
κάνω. Να χαρώ ή να λυπηθώ. Δεν
ξέρω αν υπάρχει λόγος να πανηγυρίζω
όπως οι υπόλοιποι. Να χαίρομαι για ποιο
πράγμα; Που ίσως αύριο εκτελεστούν τόσοι
άνθρωποι; Σήμερα από νωρίς το πρωί ο
Λύσανδρος διέταξε σ' εμάς που είχαμε
κατασκοπεύσει και την προηγούμενη φορά
να ξαναπάμε και μόλις δούμε πως έχουν
αποβιβαστεί και έχουν διασκορπιστεί
στη χερσόνησο να επιστρέψουμε πίσω και
στα μέσα της διαδρομής να σηκώσουμε
ψηλά μια ασπίδα. Εμείς φυσικά εκτελέσαμε
τις διαταγές του. Τότε ο Λύσανδρος έδωσε
σήμα μαζί μ' εμάς να πλεύσουν και τα
υπόλοιπα καράβια όσο πιο γρήγορα
μπορούσαν. Μαζί μ' εμάς συμπορεύονταν
και ο Θώρακας με το πεζικό. Ο τρόμος των
Αθηναίων μόλις μας είδαν να κάνουμε
επίθεση ήταν απερίγραπτος. Έτρεχαν σαν
τρελοί να προλάβουν να σώσουν την
κατάσταση. Τα περισσότερα πλοία τους
ήταν άδεια και άλλα με ελάχιστους
στρατιώτες. Μόνο το πλοίο του Κόνωνα
και άλλα εφτά ανοίχθηκαν στο πέλαγος
πλήρως
επανδρωμένα
καθώς και η Πάραλος. Όλα τα άλλα ο
στρατηγός μας ο Λύσανδρος τα κατέλαβε
στην ακτή καθώς και κάποιους άντρες,
ενώ πολλοί
στρατιώτες
κατέφυγαν σε
διάφορα μικρά οχυρά τριγύρω.
Έτσι, αφού οι Αθηναίοι κατάλαβαν πως
καταστράφηκαν τα παράτησαν.
Τώρα το
τι
θα γίνει αύριο προς το παρόν είναι
άγνωστο. Εύχομαι πάντως να γίνει το
καλύτερο για όλους μας. Είμαι εξαντλημένος.
Καληνύχτα!
Η
νίκη δεν έφερε τη χαρά…
(Σπαρτιάτης)
Από
τη Μαρία Γιαστικτσή
1η μέρα
Σήμερα είναι η πρώτη μέρα. Ξεκινήσαμε από τη Ρόδο
πλέοντας παράλληλα στις ακτές της Ιωνίας προς τον Ελλήσποντο. Ο Λύσανδρος μάς
είπε πως κύριος στόχος μας ήταν να ξεκινήσουμε με τα πλοία και να χτυπήσουμε
όλες τις πόλεις που έχουν αποστατήσει από εμάς. Στη συνέχεια από την Άβυδο
πλεύσαμε στις ακτές προς τη Λάμψακο. Η Λάμψακος είναι σύμμαχος των Αθηναίων. Το
σχέδιο του Λυσάνδρου ήταν να κυριεύσουμε την πόλη με έφοδο και να την
λεηλατήσουμε. Είναι πόλη πλούσια σε αγαθά και φυσικά με αυτή την έφοδο λύσαμε
το πρόβλημα της διατροφής και της επιβίωσής μας. Βέβαια ο Λύσανδρος διέταξε να
μην πειράξουμε κανένα απ' τους κατοίκους. Σίγουρα κάτι θα έχει στο μυαλό του. Ίσως
να θέλει να τους πάρει με το μέρος μας. Δεν ξέρω και ούτε μπορώ να υποψιαστώ. Είναι
απρόβλεπτος και έξυπνος άνθρωπος. Πάντως το σχέδιο με τη λεηλασία της Λαμψάκου
πέτυχε και τώρα θα μπορούμε εύκολα να εφοδιαζόμαστε τα απαραίτητα. Η σημερινή
μέρα ήταν τόσο κουραστική. Νιώθω σα να μην έχω σώμα. Φοβάμαι λίγο και νιώθω
πολλά ανάμεικτα συναισθήματα. Τώρα όμως πρέπει να κοιμηθώ και να ηρεμήσω γιατί
αύριο μας περιμένουν πολλά!
2η μέρα
Πέρασε κι αυτή η μέρα. Είναι βράδυ κι όλοι κοιμούνται.
Μόνο εγώ έμεινα ξύπνιος. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ έχω υπερένταση
και είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος. Πρωί-πρωί ο Λύσανδρος μάς ξύπνησε και μας διέταξε
να επιβιβαστούμε στα πλοία και να ετοιμαστούμε για ναυμαχία αφού πρώτα φάμε
πρωινό. Ενώ τοποθέτησε και στα πλάγια των πλοίων παραπετάσματα, μας
προειδοποίησε πως κανείς από την παράταξη δεν πρέπει να κινηθεί ούτε να
ανοιχθεί στο πέλαγος. Όλοι αναρωτιόντουσαν τι συνέβη. Ακόμα και ο φίλος μου ο
Κλεομένης που έχει πολύ θάρρος φοβήθηκε να ρωτήσει για ποιο λόγο τα κάνουμε όλο
αυτό γιατί ο Λύσανδρος φαινόταν ιδιαίτερα σκεπτικός και νευρικός. Όλα είναι
τόσο περίεργα και εγώ νιώθω τόσο απαίσια. Δεν την αντέχω άλλο αυτήν την
κατάσταση. Πάντως ο Λύσανδρος πάλι κάποιο σχέδιο ετοιμάζει. Το θέμα όμως είναι
αν θα μας επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Ξαφνικά, αργά το απόγευμα ο Λύσανδρος
διέταξε μερικά από τα πιο γρήγορα καράβια να ακολουθήσουν τους Αθηναίους και
αφού παρατηρήσουν τι κάνουν όταν αποβιβαστούν να γυρίσουν πίσω και να του το
ανακοινώσουν. Για καλή μου ή για κακή μου τύχη ήμουν μέσα σε ένα από αυτά τα
πλοία. Αφού πλησιάσαμε τους Αθηναίους και είδαμε τις κινήσεις τους ξαναγυρίσαμε
πίσω. Το ανακοινώσαμε στο Λύσανδρο αλλά δεν έγινε τίποτα. Μας διέταξε να
αποβιβαστούμε από τα καράβια και να ξεκουραστούμε. Ίσως ετοιμάζει σχέδιο. Θέλει
να μπερδέψει και να αποπροσανατολίσει τους Αθηναίους; Θα δείξει και η αυριανή
μέρα. Καληνύχτα!
4η μέρα
Είμαστε στην τέταρτη μέρα. Τώρα είναι αργά το βράδυ. Πριν
λίγο συζητούσα με τον Κλεομένη και τον Σοφοκλή για το τι συνέβη αλλά δεν
μπορούμε να βγάλουμε κανένα συμπέρασμα. Όλα είναι μπερδεμένα και ο Λύσανδρος
πολύ απότομος μαζί μας. Επί τέσσερις μέρες κάνουμε ακριβώς τα ίδια πράγματα, αλλά
για πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; Μας έχει κουράσει όλο αυτό και
σωματικά αλλά και ψυχικά. Δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε πλέον. Εμπιστεύομαι τις
κινήσεις του Λύσανδρου γιατί είναι πραγματικά ένας ικανότατος και ευφυέστατος
στρατηγός αλλά και πάλι το αίσθημα του φόβου και της αγωνίας με κυριεύει. Πολλές
φορές όταν σκέφτομαι τον πόλεμο αναρωτιέμαι γιατί όλο αυτό; Ποιος ο λόγος; Χάνονται
άδικα τόσοι άνθρωποι και όλο αυτό είναι τόσο ψυχοφθόρο. Όλα είναι τόσο
περίπλοκα. Μόνο το μέλλον μπορεί να μας δώσει απαντήσεις.
5η μέρα
Ίσως σήμερα να ήταν η τελευταία μέρα. Όλοι εδώ τώρα
πανηγυρίζουν για την θριαμβευτική νίκη μας. Παρόλα αυτά εγώ κάθομαι σε μια άκρη
και γράφω. Ειλικρινά δε ξέρω τι να κάνω. Να χαρώ ή να λυπηθώ. Δε ξέρω αν
υπάρχει λόγος να πανηγυρίζω όπως οι υπόλοιποι. Να χαίρομαι για ποιο πράγμα; Που
ίσως αύριο εκτελεστούν τόσοι άνθρωποι; Σήμερα από νωρίς το πρωί ο Λύσανδρος
διέταξε σ' εμάς που είχαμε κατασκοπεύσει και την προηγούμενη φορά να ξαναπάμε
και μόλις δούμε πως έχουν αποβιβαστεί και έχουν διασκορπιστεί στη χερσόνησο να
επιστρέψουμε πίσω και στα μέσα της διαδρομής να σηκώσουμε ψηλά μια ασπίδα. Εμείς
φυσικά εκτελέσαμε τις διαταγές του. Τότε ο Λύσανδρος έδωσε σήμα μαζί μ' εμάς να
πλεύσουν και τα υπόλοιπα καράβια όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Μαζί μ' εμάς
συμπορεύονταν και ο Θώρακας με το πεζικό. Ο τρόμος των Αθηναίων μόλις μας είδαν
να κάνουμε επίθεση ήταν απερίγραπτος. Έτρεχαν σαν τρελοί να προλάβουν να σώσουν
την κατάσταση. Τα περισσότερα πλοία τους ήταν άδεια και άλλα με ελάχιστους
στρατιώτες. Μόνο το πλοίο του Κόνωνα και άλλα εφτά ανοίχθηκαν στο πέλαγος πλήρως
επανδρωμένα καθώς και η Πάραλος. Όλα τα άλλα ο στρατηγός μας ο Λύσανδρος τα
κατέλαβε στην ακτή καθώς και κάποιους άντρες, ενώ πολλοί κατέφυγαν στα τείχη. Έτσι,
αφού οι Αθηναίοι κατάλαβαν πως καταστράφηκαν τα παράτησαν. Τώρα, τι θα γίνει
αύριο προς το παρόν είναι άγνωστο. Εύχομαι πάντως να γίνει το καλύτερο για
όλους μας. Είμαι εξαντλημένος. Καληνύχτα!
